Parijs? ‘De trip naar de buitenlandse galerijen worden een stuk leuker als jij erbij bent.’

Je hebt hartjes in je ogen. Je wilt graag een keer naar Parijs! ‘Laat je me de leukste plekjes zien van Parijs!?’ Oh shit.. Het is je mond uit voordat je erbij hebt nagedacht. Je hand klapt tegen je lippen aan wanneer je je hand voor je mond slaat. Allard lacht. ‘Relax Elise, ik kan je benauwdheid bijna voelen. We gaan niet naar Parijs om te sightseeën. We hebben heel wat werk te doen.’ Je schouders gaan ervan hangen. ‘Ik wil minimaal 1 dag om rond te lopen in Parijs. Je moet ook wat ontspannen Allard.’ Je gniffelt terwijl je aan iets anders denkt waarmee hij zich moet ontspannen. ‘Oh, ik heb een tegenverzoek. Ik ga met je mee naar Parijs, maar ik wil er iets voor terug.’ Allard kijkt je aan. ‘Dit is net iets voor jou om een all-in trip naar Parijs te krijgen en er iets voor terug te willen. Wat is het?’ zegt hij met een lach. Jij glimlacht echter niet. Je kijkt heel serieus. ‘Als ik meega naar Parijs, dan wil ik graag dat jij meegaat naar mijn zusjes bruiloft.’ Zijn gezicht betrekt. ‘Gezellig zal dat worden.’ Je lacht als 1 met kiespijn. ‘Dus dat is een ja?’ ‘Prima, ik zal met je naar die bruiloft gaan.’

Net voordat je je spullen thuis kon pakken zei Allard dat Victor ook zaken in Parijs had. Die gaat mee. Of je Anne ook wilde uitnodigen om mee te gaan. Je kon het natuurlijk niet laten om haar meteen te bellen.

Eenmaal in het vliegtuig is het al bijna einde werkdag. Je hebt er nog een bittere kluif aan om dat rapport te maken die je aan de bestuurders beloofd had. Victor komt met een fles champagne en glazen aanlopen. Hij geeft een ieder van jullie een glas en schenkt deze in. Victor is een man met donker krullend haar. Zijn huid is caramelbruin van kleur, zijn ogen donker en gelukkig. Geen rimpel te zien en als zijn mond in een lach krult, lachen zijn ogen mee. De man kijkt jullie om en om aan wanneer hij zijn toost brengt. ‘Op Parijs!’ KLINGGG

Onderweg zie je dat Victor en Anne helemaal verliefd zijn ook al willen ze dit nog niet laten zien. De blosjes op hun wangen, de giechels, Anne die op haar lip bijt als ze naar hem kijkt. Wanneer je een zip neemt van de champagne fluistert Allard in je oor: ‘Is er iets tussen die 2 wat ze ons nog niet hebben verteld?’ Je glimlacht en fluistert terug. ‘Oh, er is zeker wat gaande. Ik krijg het wel uit haar wanneer we in Parijs zijn.’ Allard staat op en gaat naar een cabine achterin het vliegtuig. Je leert Victor wat beter kennen nu jullie dames alleen met hem zijn. Anne en Victor zijn nu zo op elkaar gefocust dat je langzaam uittuned.

Je kijkt het vliegtuig rond, wat een luxe. Zou Allard altijd zo afstandelijk en koud geweest zijn? Je zou graag meer over Allard Falck willen weten. De juiste persoon om dit te vragen zit precies voor je. ‘Victor, wanneer hebben jij en Allard elkaar leren kennen?’ Hij moet lachen om een gedachte. ‘We ontmoetten elkaar toen we kinderen waren. Ik was een nerd en werd altijd gepest. Hij was meer de stille, eenzame jongen die altijd op zichzelf was. Op een dag was Allard aan het lezen in een park en ik werd benaderd door een aantal bullebakken van mijn school. Allard zag dat ze me pestte maar wist dat wij 2 sterker waren dan die schoffies.’ Hij grijnst kwaadaardig. ‘Allard pakte het slim aan. Hij gooide steentjes naar de hoofden van die jongens. Wanneer ze omkeken dook hij weer terug in zijn boek net alsof hij niet aan het opletten was. Op een gegeven moment vroeg 1 van die jongens aan Allard of hij wat gezien had. Allard vertelde hun dat hij had gehoord dat het spookt in het park.’ Nu moet hij hard lachen. ‘Hij zei dat een geest van een overleden kind er rondhing en het leuk vond om kinderen die anderen pesten te beheksen. Ze renden weg en ik heb ze nooit meer gezien.’ Anne en Victor kletsen nog wat en het gesprek gaat al snel over op ex-vriendjes en andere verhalen. Je voelt je plots wat overbodig nu die 2 aan het flirten zijn.  Je staat op en klopt op de cabinedeur achterin het vliegtuig. Je hoort niets en besluit de deur open te doen.

Eenmaal binnen zie je dat het een combi werkkamer en slaapkamer is. Allard schrikt op en doet zijn oordopjes uit. ‘Alles goed?’ ‘Ik wilde even checken of alles oké is met je. En die 2 zijn aan het flirten, ik voel me wat overbodig.’ Hij glimlacht. ‘Sinds Victor Anne heeft ontmoet in de galerij heeft hij het over niets anders. ‘Net als Anne het alleen maar over Victor kan hebben. Ik hoop dat ze het leuk hebben op deze reis naar Parijs.’ Je gaat op de enige andere stoel in het vertrek zitten. Je moet jezelf bedwingen om niet je hand uit te steken en zijn gezicht aan te raken. ‘Nu we alleen zijn, je hebt me wat uit te leggen.’ Hij trekt zijn wenkbrauw omhoog. ‘Hoe heb je jouw geheim zo lang kunnen verbergen?’ Hij zucht. ‘Ik heb dit vooral aan Fred te danken. We hebben weken geoefend om me comfortabel in Amsterdam rond te laten lopen. Ik heb zo vaak willen opgeven, maar Fred heeft me nooit laten zitten. Hij was soms nog strenger dan de strengste sergeant bij defensie.’ Je moet lachen. ‘Ha, dat had ik graag willen zien. Ik ben blij dat hij dat voor je heeft gedaan. Het zijn grote schoenen om te vullen. Ik hoop dat je weet dat je op mij kunt vertrouwen.’ ‘Ik probeer me ervoor open te stellen Elise. Ik vind het moeilijk. Vertrouwen is niet iets wat ik makkelijk kan geven. Zeker niet nu ik niet kan vertrouwen op mijn zicht.’ Je knijpt in zijn hand. ‘Zie je helemaal niets?’ Hij kijkt naar buiten. ‘Ik zie licht, donker en schimmen. Het lijkt alsof ik in een cocon met schimmen leef. Ik zie jouw omtrek bijvoorbeeld, waardoor ik op zich makkelijk door een ruimte kan manoeuvreren.’ ‘Ik vind het heel vervelend voor je. Maar wel een voordeel, je kunt heel goed ruiken. Althans, dat neem ik aan omdat je wat gevoelig bent voor geurtjes.’ Hij veegt met zijn vingers langs je pols. ‘Ik kan ook beter voelen dan eerst. Je andere zintuigen nemen het over van het ene zintuig wat je verliest.’ Allard leunt naar voren, zijn adem ruist zachtjes langs je nek. Zijn hand vouwt hij om je gezicht, zijn duim langs je lippen. Je rilt onder zijn aanraking. ‘Ben je lid van de mile-high club Elise?’ Je adem stokt. ‘N-Nee.’ Je stem is niet harder dan een fluistering. Hij lacht wanneer zijn handen langs je nek rustig naar beneden gaan. Je bent blij dat je een rok hebt aangedaan. Zijn vingers vegen langzaam van je knieën omhoog tot zijn vingertoppen je ondergoed raken. Je hele lichaam rilt van extase. Hij komt nog dichter bij je, zijn lippen raken bijna die van jou. ‘Wat wil je Elise?’ Er gaan 100 dingen door je hoofd nu. Je wilt hem, nu. Maar hij is ook je baas. Je wilde geen relatie, maar waar zal dit eindigen? Je beste vriendin zit 10 meter hier vandaan.. Je wordt uit je gedachten gehaald door zijn duim die langzaam rondjes wrijft over je binnenste dijen. Je kijkt hem aan niet goed wetend wat je wilt. Hij lacht naar je en haalt zijn handen rustig van je bovenbenen. ‘Laat het me weten wanneer je er klaar voor bent, katje.’

Jullie geven de koffers af bij het hotel. Het is etenstijd. ‘Wat is het plan Allard?’ ‘Victor en ik gaan morgenvroeg wat nieuwe pakken kopen bij een top kleermaker hier in de stad. Zometeen dineren en uitrusten. Morgen wordt een drukke dag. Jij gaat met mij mee een galerij bezoeken.’ Je lacht, je hebt er zin in. Allard steekt zijn vinger omhoog en pakt zijn portemonnee. Hij geeft je een glimmend zwart kaartje. Je kijkt hem vragend aan. ‘Hiermee kan je morgenochtend een mooie outfit kopen voor de galerijen die we gaan bezoeken. Anne mag natuurlijk ook iets moois uitzoeken. Hij geeft een knipoog naar mijn vriendin. Jullie kunnen je enthousiasme bijna niet verbergen en geven elkaar een high five.

Jullie nemen een snelle hap in een plaatselijk restaurantje. Het is gezellig met zijn vieren. Victor is zeker de gangmaker van de heren en Anne lacht maar wat graag met hem mee. Al snel zijn jullie op de kamer. Anne en jij hebben 1 kamer geboekt, de heren hebben ieder een aparte kamer. Het adres van de galerij heb je door geappt gekregen samen met de tijd waarop jullie daar hebben afgesproken. Je doet nog wat huiswerk voordat je gaat slapen.

Anne en jij hebben ontbijt in een gezellig zaakje op de hoek van het hotel. Als jullie klaar zijn pak je de hand van je beste vriendin en gilt: ‘Shoppen!’ Al giechelend genieten jullie van de straten van Parijs en lopen het ene leuke zaakje na het andere in. Je hebt niet lang meer, dus je moet snel zijn om een leuke outfit te scoren. De Champs-Élysées lijkt je een perfecte plek daarvoor. Ondertussen vraag je aan Anne hoe het met haar en Victor gaat. Ze bloost en glimlacht. ‘Het gaat leuk denk ik. Al pak ik het rustig aan. Ik bekijk het per dag.’ Ze kijkt nu als een duiveltje naar jou. ‘En hoe gaat het tussen jou en Allard dan?’ Ook jij moet blozen en je durft je vriendin niet aan te kijken. ‘Het ziet ernaar uit dat jullie het weer hebben bijgelegd.’ Ze grinnikt naar je. ‘Ik weet niet waar je het over hebt. Hij is mijn baas!’ ‘Uh-huh. Natuurlijk. Als je bij de mile-high club wil horen, heeft Allard een bed in het vliegtuig heb ik gehoord. Dus wie weet..’ Ze beweegt haar wenkbrauwen naar je. Jullie moeten beiden lachen. Eenmaal in de winkel heb je twee leuke outfits gevonden, Anne heeft er 1 gevonden. Ze klapt in haar handen bij je keuze. ‘Deze past perfect bij een chique kunstgalerij!’ Jullie nemen afscheid buiten de winkel en je stapt in een taxi om naar de galerij te gaan.

Bij aankomst zie je dat Allard er nog niet is. Je bekijkt de galerij aan de buitenkant. Het is een mooie galerij maar het is niet druk. Een taxi rijdt voor en Allard stapt uit. ‘Goedemorgen Allard.’ ‘Goedemorgen Elise.’ Voordat je iets kan doen pakt hij je bij je heupen en drukt hij je tegen zich aan. Hij laat zijn handen over je outfit glijden en zegt: ‘Je hebt je omgekleed. Fijn dat je iets leuks hebt gevonden. Ik weet zeker dat je er prachtig uitziet.’ Je lacht. ‘Dank u wel meneer Falck.’ Hij gromt van plezier. ‘Laat dat Elise, ik krijg ideeën voor in de slaapkamer. Vanaf nu is het Allard, oké?’  Je stemt in. ‘Wat doen we hier precies?’

‘We moeten onderzoeken waarom er te weinig bezoekers komen en een plan bedenken wat we eraan gaan doen. Jij bent mijn ogen, dus opletten.’ Hij kijkt naar de ingang. ‘Wat is je eerste indruk?’

Hmm, je kijkt naar het gebouw en de ambiance. ‘Het pand is prachtig, maar lastig te vinden. Het valt niet op tussen de andere winkels hier in de straat. Daarnaast is het vanuit de straat lastig te herkennen als een kunstgalerij. Ik kan me voorstellen dat veel mensen hier voorbij lopen zonder te weten dat het een galerij is.’ Allard houdt zijn arm omhoog zodat jouw hand in de kromming van zijn elleboog past. ‘Laten we naar binnen gaan.’

Jullie worden verwelkomd door de gastvrouw. Ze is een prachtige vrouw; slank met prachtig sluik, blond haar. Met haar mooie hakken is ze net iets kleiner dan Allard. Ze geeft hem twee kussen op de wangen. ‘Ah, hoi Josephine. Het werd tijd dat ik eens langskwam hoe het met de zaken gaat.’

Allard introduceert jullie aan elkaar en jullie geven elkaar een hand. Ze lacht vriendelijk.

Jullie hebben het al snel over de cijfers van de galerij die niet optimaal zijn. Ze zal deze ochtend een volledig rapport opmaken. Je vindt haar aardig totdat ze tegen Allard zegt: ‘We hebben elkaar al lang niet gezien. Wat dacht je van diner vanavond? Ik heb wat ideeën voor de galerij en ik weet zeker dat je druk bent gedurende de dag. Zullen we daarom dineren samen?’ Hij lacht. ‘Natuurlijk. Ik zal mijn agenda even moeten nakijken, maar ik denk dat dat wel moet lukken.’ ‘Parfaite! Ik zal je appen met de details.’ Ze loopt naar het kantoor van de galerij en jullie blijven achter in de grote hal. ‘Vriendin van je?’ ‘Josephine is een jeugdvriendin. Mijn ouders hadden altijd gehoopt dat zij mijn vriendin zou worden. Gezien haar Franse achtergrond, is zij hoofd van deze galerij.’ Er verschijnt een grijns op zijn gezicht. ‘En nee, we hebben nooit gedate.’ ‘Waarom dacht je dat ik dat wilde weten? For the record, dat wilde ik niet weten.’ Hij lacht hardop. ‘Uh-huh. Jij leugenaar.’ Hij vouwt zijn hand om je gezicht. ‘Je hoeft je geen zorgen te maken katje. Er is nooit wat geweest tussen haar en ik en dat zal ook nooit gebeuren.’ Toch voel je je opgelucht. Je trekt hem verder de galerij in. Bij de beeldhouwwerken vraagt Allard naar je mening. ‘Dit is een heel mooie hal. Het is open, fris en het natuurlijk licht is perfect. Er is hier alleen niemand behalve het personeel. Op de weg naar deze hal zag ik wat gasten maar die werden niet aangesproken door het personeel of begeleid. De service is heel belangrijk in een galerij. Ik denk dat daar nog wat te behalen valt.’ Ook al lijkt hij blij met je taxatie, je kan zien dat hij teleurgesteld is. ‘Wat is er?’ Hij zucht. ‘Ik ben heel erg blij met je input. Het is frustrerend dat ik dat niet meer zelf kan doen.’ Je geeft hem een kneepje in zijn biceps. ‘Ik ben hier om jou hierbij te helpen Allard. We roeien met de riemen die we hebben.’ Je lacht naar hem en stapt wat dichter naar hem toe. ‘Ik doe alles voor je. Je hoeft maar met je vingers te knippen.’ ‘Hmm, alles?’ Hij komt iets dichterbij met zijn gezicht, jullie lippen op centimeters van elkaar gescheiden. Je kijkt hem aan, klaar om gezoend te worden tot zijn telefoon overgaat. Hij doet snel zijn oortjes in en drukt op zijn telefoon. Wanneer hij terugkomt zegt hij dat het een bericht van Josephine was om de dinerplannen te bevestigen. Je geeft aan dat hij moet gaan. Nu maar hopen dat Anne nog geen plannen met Victor heeft gemaakt vanavond. ‘Dan neem ik deze avond tijd voor een aanvullend rapport over de galerij. Ik zal hem je mailen.’

Je wordt de volgende dag wakker en bestelt een grote kop koffie bij de roomservice met een croissantje. Je hebt 2 berichten. Eén is van je moeder.

Ugh. Hier heb je nu geen zin in.

Nog een bericht van Anne met een link. Je klikt op de link.

Oh nee! “Blinde miljonair Allard Falck gespot”

Zo snel je kunt trek je je kleren aan en rent naar zijn hotelkamer. Nog voordat je bij zijn deur bent hoor je zijn boze stem. ‘Godverdomme, hoe is het mogelijk!?’

Je wilt kloppen maar de deur zwaait al open. ‘Kom binnen Elise, ik rook je al toen je de hal in kwam.’

Je wordt naar binnen getrokken en de deur gaat met een klap het slot in.

‘Hoi Elise’ zegt een bezorgde Victor die in de hoek van de kamer staat. ‘Ik vertelde Allard net dat het oké is dat zijn geheim ontdekt is.’ Op dat moment hoor je een harde bonk tegen de kledingkast in de hotelkamer. ‘Ik heb er zó hard voor gewaakt dat mijn geheim niet bekend werd. Nu weet godverdomme de hele wereld dat ik gehandicapt ben!’

‘Allard, je bent alles behalve gehandicapt. Het is eigenlijk heel knap dat je iedereen hebt overtuigd dat je kunt zien.’ ‘Nou, nu is het aan iedereen om erover te lachen. Ik weet dat je erg graag Parijs had willen zien, maar we moeten naar huis.’

Je kijkt Victor aan. Hij beweegt zijn schouders omhoog dat hij het ook niet meer weet. ‘Naar huis? Allard, dat lijkt me geen goed idee. We maken een plan van aanpak voordat je naar huis gaat. We moeten met een goed verhaal terugkomen.’ Victor springt bij. ‘We nemen even de tijd om te kalmeren en je hoofd leeg te maken. Nu teruggaan is geen goed idee.’ Allard zucht en laat zijn schouders hangen. ‘Prima, we blijven nog even.’ Victor loopt naar Allard en klopt hem op de rug. ‘Alles komt goed jongen. Wij staan achter je.’ Victor laat jullie achter in de suite. ‘Alles waar ik zo hard voor gewerkt heb, gaat nu in rook op.’ Je zucht. ‘Blind zijn verandert niets Allard.’ ‘Ha. Jij hebt geen idee. Het bestuur zal dit tegen mij gebruiken dat ik niet geschikt ben om een bedrijf te runnen. Met de dalende cijfers is het gedaan met Falck.B.V. Ga weg Elise, jouw mening stelt niets voor in dit geval.’ Zijn woorden doen je zeer. Je was dichtbij om hem te troosten maar na zijn pijnlijke woorden neem je afstand. Hij moet je ongemak voelen want hij sluit zijn ogen en zucht diep. ‘Het spijt me Elise. Ik ben niet mezelf.’ Jij zucht ook. Hij moet proberen te ontspannen. Je krijgt een idee. ‘Ik ga ervoor zorgen dat jij wat relaxed, meneer Falck.’ Hij kijkt je schaapachtig aan.

Je neemt zijn handen in de jouwe en leidt hem naar zijn bed. ‘Eh, wat ga je doen Elise?’ Je lacht. ‘Ik ga ervoor zorgen dat je wat ontspant. Ze zeggen dat een massage je daarbij helpt.’ Je laat hem zitten en klimt achter hem op het bed. Je begint zijn nek en schouders te masseren. Zodra je hem aanraakt ontspant hij zijn schouders. Je kneed zijn gespannen schouders. ‘Dit voelt eigenlijk heel erg goed Elise.’ Je doet je best op alle knopen en strakke spieren die je tegenkomt. Eenmaal klaar loop je naar voren tot je jezelf tussen zijn benen plaatst. Je kijkt hem aan. Je duwt hem achterover op het bed en begint zijn borstspieren rustig te masseren. Je gaat naar de voorkant van zijn schouders naar zijn biceps. ‘Ook al zo gespannen.’ Je kijkt hem lachend aan. Zijn ogen zijn donker van begeerte. Hij pakt je middel vast en zet je op zijn schoot. Zijn handen zijn al snel bij je nek en drukt jouw lippen op die van hem. Jullie tongen verstrengeld met elkaar. Je kreunt van geilheid. Je slipje is nat door de aanraking van zijn lichaam. Je handen gaan nu van zijn borstspieren naar zijn buik. ‘De massage was nog niet klaar Meneer Falck.’ Hij gromt om zijn officiële naam in de slaapkamer. Je kust hem nog dieper en langer wanneer je handen zijn riem losmaken. Je gaat even verzitten om zijn broek uit te doen. Zijn pik is hard onder zijn boxershort. Je bent brutaal en doet zijn onderbroek ook meteen uit. Je hebt nu perfect zicht op zijn hard geworden pik. Je bukt weer terug om zijn lippen te verslinden. Je hand gaat rustig over zijn volle lengte heen en weer. Hij zucht. ‘Je hebt gelijk, ik heb duidelijk wat ontspanning nodig.’ Hij kreunt wanneer je de snelheid iets verhoogt. ‘Niet stoppen Elise.’ Jullie zoen wordt intenser en je borsten raken zijn borstkas aan. Je snelheid gaat nog een tandje hoger en hij kreunt in je mond. ‘Ik.. Ik.’ Je fluistert in zijn oor. ‘Kom maar.’ Dit laat hij zich niet twee keer zeggen en hij komt klaar over jouw handen. Hij moet even bijkomen en zegt dan: ‘Fuck, dat was lekker.’ Je kust zijn wang en gaat daarna naar de badkamer om je op te frissen. Wanneer je terugkomt had je gedacht dat hij zich had aangekleed. Maar hij pakt je bij je pols en zet je op zijn schoot. ‘Oh?’ Je kijkt hem verbaasd aan. ‘Wij zijn nog niet klaar Elise.’

Allard pakt je haren in een staart en trekt er een beetje aan. Hij dwingt je naar beneden en kust je zoals je nog nooit bent gekust. Je hapt naar adem als hij klaar is met je mond. Hij kust je nek, je sleutelbeen op weg naar beneden. Wanneer hij bij je harde tepels is aangekomen, sluit hij ze één voor één met zijn mond. Zijn tong voelt warm waarna hij met zijn tanden je tepels één voor één strak trekt. Zijn handen gaan langzaam van je buik naar de hitte tussen je benen. Je jammert wanneer zijn vingers je warme plekje tussen je benen hebben gevonden. ‘Ik denk dat jij ook wat ontspanning nodig hebt…’ Hij zoent je weer net zo lekker als net terwijl hij twee vingers in je laat glijden. Je kreunt wanneer zijn vingers op en neer gaan en je binnenkant heerlijk masseren. Met zijn natte vingers glijdt hij langs je pulserende clitoris. Hij wrijft met zijn duim rondjes over je hete knopje waardoor je snel natter wordt tussen je benen. De natte geluiden vullen de ruimte. Hij geeft goedkeurende geluiden en zegt: ‘Wist je dat ik het heerlijk vindt wanneer mijn katje zo heerlijk nat is?’ Je kunt niet reageren doordat hij steeds sneller rondjes wrijft over je clit. Je slaat je hoofd achterover en hijgt. Dit is fucking heerlijk! Allard neemt deze gelegenheid om je haar nogmaals in een staart te pakken en je langzaam achterover trekt. Hij zoent van je lippen naar beneden, bijt in je tepels en na een heerlijke behandeling van je borsten zoent hij naar je warme plek tussen je benen. Je wist niet dat je je benen dichtkneep, want hij duwt ze dwingend open. Hij kreunt nu hij je natte kut ruikt. ‘Heerlijk’

Zodra hij zijn tong langs je natte lippen laat glijden druk je je hoofd in het matras. Het duurt niet lang voordat je de extase op voelt komen. ‘Allard, ik kom bijna.’ Je vuisten grijpen het hoeslaken stevig vast. Het enige wat je Allard hoort zeggen is ‘hmmm’ waarna hij zijn vingers in je opening duwt. Hij zet stevig in waardoor het niet lang duurt voordat het vuurwerk in je explodeert. Je buik en billen duwen omhoog terwijl hij je blijft neuken met zijn vingers. Nog nooit eerder heb je gesquirt, maar je voelde het vocht langs je billen lopen. Het beste orgasme ooit. Je ademt nog zwaar wanneer hij op je gaat liggen. Hij zoent je met zijn vochtige lippen, wat het extra geil maakt. Je proeft jezelf op zijn tong en lippen, maar het maakt je niet uit. In dit moment, samen, is alles geoorloofd.

Hij scheurt een papiertje open en plaatst zichzelf voor je opening. Weer pakt hij je bij je haren om je vervolgens diep aan te kijken. ‘Ik ga je keihard neuken katje, je bent zo fucking geil.’ Wanneer hij dit laatste woord zegt, dringt hij diep bij je naar binnen. Hij wacht niet tot je gewend bent aan zijn grootte. Hij stoot in één keer diep bij je naar binnen. Je moet even bijkomen van de hete pijn die je nu voelt. Maar deze pijn voelt heerlijk. Met zijn handen nog in je haren, stoot hij diep bij je naar binnen. Je orgasme van net is nog niet helemaal uitgewerkt, waardoor je bij iedere stoot de hitte weer voelt opladen. Je kreunt van extase en hij kreunt met je mee. Je vocht stroomt langs zijn pik naar buiten, bij iedere stoot maak je een soppend geluid. ‘Oh fuck, wat heerlijk.’ Zijn grip verstrakt in je haar waarna hij zegt: ‘Zeg me dat jij er ook bijna bent.’ En of je er bijna bent. ‘Jah, jah, har’ -stoot- ‘der’. Hij gromt en je hebt het gevoel dat hij je open spietst. Het genot en de pijn smelt in één voordat je het uitschreeuwt van je tweede orgasme. Hij ramt nog één keer bij je naar binnen voordat hij ook klaarkomt. Zijn bovenlichaam, nat van het zweet, komt zachtjes op jouw borsten. Jullie ademen alsof je de marathon hebt gerend. Zijn hoofd ligt naast jouw hoofd, zijn mond dicht tegen je nek. ‘Wow. Ik heb even nodig…’ Je weet niet of er minuten of uren zijn verstreken voordat jullie zijn bijgekomen.

Hij kijkt je aan met zijn handen op je gezicht. Hij kust je mond zachtjes. ‘Ik moet weer douchen.’ Zegt hij met een lach. Je lacht. ‘Jij hebt me nat gemaakt dus ik ga wel na jou.’ ‘Dat was trouwens wel heel lekker.’ Zegt hij met bewegende wenkbrauwen. Waar je normaal wat schaamte voelt wanneer je zo geil wordt, heb je hier helemaal geen last van bij Allard. Hij zorgt ervoor dat je al je barrières laat gaan en je geniet. Zonder schaamte.

Victor ziet je met nog klamme haren aan de ontbijttafel komen zitten. Hij lacht naar je met een blik. Die blik waarvan jij weet dat hij het weet. Anne wiebelt ook met haar wenkbrauwen, maar je kijkt haar streng toe. Jullie eten rustig het ontbijt terwijl je het over de plannen van vandaag hebt.

Jij en Allard moeten nog even naar de galerij en Victor heeft het druk met wat zaken afronden. Anne gaat vandaag alleen op pad en jullie hebben afgesproken dat jullie elkaar vanmiddag treffen bij de Eiffeltoren.

Allard en jij zitten helemaal in het werk en hebben het nog niet gehad over de hete ochtend. In de taxi naar de Eiffeltoren wil je het erover hebben wanneer Allard zegt: ‘Ik wil graag je mening over iets persoonlijks.’ Je draait je naar hem toe en legt je handen in die van hem. Hij twijfelt waarna je zegt: ‘Je kunt alles tegen me zeggen.’ Als hij eenmaal zover is, arriveert de taxi bij de Eiffeltoren. Jullie stappen uit en wachten even op de rest. ‘Vertel, wat zie je?’ Je kijkt rond en kijkt de hoogte in naar de Eiffeltoren. ‘Ik zie heel veel metaal, maar het is prachtig! Ik zie een stelletje bij de toren staan en de man is zenuwachtig aan zijn jasje aan het voelen. Ik denk dat hij haar ten huwelijk gaat vragen. Ja! Hij gaat op één knie. Oohh, wat romantisch!’ Je lacht naar het tafereel. ‘Ik kan aan je horen dat het geweldig is.’ Hij schraapt zijn keel. ‘Dat wilde ik je nog vertellen. Ik heb geïnformeerd naar mijn zicht. Er zijn artsen die zeggen dat ze het kunnen verhelpen. Er zitten risico’s aan de operatie. Het kan slagen, of niet.’ Je houdt zijn handen vast. ‘Een lastige keuze. Zijn er statistieken waar je je keuze op kan baseren?’

‘Tot nu toe heb ik nog maar 1 arts gesproken. Zodra we terugkomen wil ik meerdere artsen spreken.’

Je omhelst hem, onder de voet van de Eiffeltoren. Het is een romantisch tafereel. ‘Ik steun je waar ik kan. Ik vertrouw op jouw oordeel.’ Hij omhelst je terug en jullie staan even als een gewoon stel, bij één van de mooiste en hoogste bouwwerken van eind 19^e eeuw. Victor en Anne voegen zich snel bij jullie. Het is heerlijk om deze trip zo af te sluiten. Op weg naar het restaurant wordt Allard gebeld. ‘Allard, alles goed?’ Hij kijkt verschrikt naar jullie. ‘Fred is slecht, hij ligt in het ziekenhuis. We moeten terug naar Nederland.’

Eenmaal terug is het snel gegaan met Fred. Binnen een week was de begrafenis. Het was een mooi afscheid. Allard wilde wat tijd voor zichzelf, jullie hebben elkaar alleen nog op het werk gezien sinds Parijs.

De hele ochtend heeft hij zich in zijn kantoor opgesloten. Je hebt een nieuw schilderij om te restaureren en de mails lopen binnen. Je hoeft je niet te vervelen. Je hoort voetstappen, wanneer je opkijkt is het Allard. ‘Kan je mij het eindrapport sturen van de plannen voor de galerij in Parijs? Deze wil ik graag vanmiddag met je doornemen.’ Met de kwast in je hand stem je in. Wanneer hij wegloopt word je gebeld. Ugh, het is je moeder. Je toon laat Allard stoppen. ‘Het is mijn moeder. Als ik niet opneem gaat ze naar standje stalker binnen een minuut..’ Je zucht en neemt met tegenzin op. ‘Hoi mam.’

‘Het werd tijd dat je eens opnam. We hebben vanavond een etentje bij ons thuis om de plannen voor de bruiloft door te spreken. Het is al over een paar dagen, dus we willen graag dat je erbij bent.’

Je kreunt van ergernis. ‘Mam, het komt vast wel goed. Ik ben er op tijd, en ga op tijd weer weg. Daar kan niks misgaan.’ Ze sist na het horen van mijn reactie. ‘Als je maar niet denkt dat je er zo tussenuit kan knijpen. Het is de belangrijkste dag voor je zus, je kan maar beter je best doen. Je wordt om 7 uur verwacht. Trouwens, we hebben nog een verrassing voor je. Zien we je dan?’ Je zucht en kijkt Allard met een gepijnigde blik aan. ‘Oké mam, tot straks.’

Ik word ontboden om vanavond bij mijn ouders te verschijnen. Zo geen zin in. Ze hebben ook nog een verrassing zeggen ze.’ Hij krijgt een duivels lachje op zijn gezicht. ‘Jij bent er voor mij, dat betekent dat ik er ook voor jou ben. Ik ben je date voor vanavond, dan geven wij je ouders een verrassing van onszelf.’

Je gaat Allard voor door de hal van je ouders huis. De eerste die je aan de tafel ziet zitten is je zus Alexandra. ‘Goh, kijk eens wie ons verblijdt met haar aanwezigheid.’ Je geeft je zus geen aandacht, anders is het hek van de dam. Je moeder kijkt om en slaat haar ogen op en neer. ‘Jezus Elise, had je niet meer moeite kunnen doen in je outfit? Ik weet dat je niet veel verdient, maar je hoeft er niet als een zwerver uit te zien.’ Je zucht. ‘Zoals altijd een feest om hier te zijn.’ Je draait je om wanneer Allard binnen loopt. Iedereen staart naar Allard. Hugo kijkt zijn ogen uit. ‘Allard Falck?’ Je zus fluistert ‘Wat doet hij hier?’ Je moeder kijkt verbaasd. ‘Je hebt niet gezegd dat je bezoek meenam lieverd. We hebben niet op meer gasten gerekend.’ Je lacht. ‘Waarom zou ik mijn vriend niet meenemen moeder?’ Je ouders kijken elkaar ongemakkelijk aan. Ondertussen leidt je Allard naar jullie plaatsen aan de eettafel. ‘Dus Allard, hoe staan de zaken?’ Je rolt met je ogen. Hugo wil weer eens de bobo uithangen. ‘Goed, dank je.’ Zegt Allard. Je ouders komen ook aan tafel zitten en allen beginnen te eten. Na een paar minuten begint je moeder je vader aan te staren. Hij kucht en veegt zijn mond schoon met zijn servet. ‘Liefje, Allard zal ongetwijfeld druk zijn dus we willen voorstellen om Colin uit te nodigen als je date voor de bruiloft.’ Je wenkbrauw trekt naar boven, je weet niet wat je hoort. Je voelt Allard naast je verstijven. Je geeft hem een geruststellend kneepje in zijn knie. ‘Pardon, was dit de ‘verassing’ waar mama het over had? Mij koppelen aan iemand anders?’ Je moeder neemt het van je vader over. ‘Och lieverd, je kent Colin al zo lang. Ik had gehoopt dat je blij was met een nieuwe man in je leven. Uiteraard had ik niet gedacht dat je al iemand ontmoet had. En Allard zal veel te druk zijn met zaken dan jou te begeleiden naar de bruiloft.’ Inmiddels drukken je vingers zo strak in de knieën van Allard, dat hij je een geruststellend klopje op je hand geeft. ‘Eigenlijk, ben ik vereerd om Elises date te zijn.’ Je moeder lijkt vastberaden. ‘Colin is een oude vriend van de familie. Zijn ouders en wij kennen elkaar al heel lang. Colin kan als een vriend met je meegaan naar de bruiloft.’ Je kijkt je moeder geërgerd aan. Duidelijk vol met sarcasme zeg je: ‘Dank je wel moeder voor je attente verrassing. Maar ik ga met Allard.’ Jullie eten je eten snel op en vertrekken meteen. Je moeder wil jullie nog tegenhouden maar je zegt: ‘Moeder, ik ben er klaar mee. Jullie zien ons op de dag van de bruiloft.’

Je rent praktisch naar buiten. Eenmaal in de auto kijkt hij je aan, zijn handen om je wangen heen. ‘Het spijt me. Het spijt me dat je mijn ouders nooit hebt mogen kennen. Ze zouden je van harte welkom heten in de familie en van je houden als hun eigen dochter.’ Je bedenkt je dat mensen die je naar beneden willen halen geen mensen zijn waar je je leven mee wil spenderen. Ook al is het je moeder. Het wordt tijd om na de bruiloft grenzen te stellen. Als zij zich niet willen of kunnen houden aan deze grenzen, dan kiezen ze er zelf voor om niet in mijn leven te zijn. Het zij zo. Er glijdt een traan over je wang. De druppel glijdt langs zijn hand naar beneden. ‘Ik zou een moord doen om je nu te mogen zien.’ Hij kust je lippen zacht. Je merkte dat je je adem inhield. Door de passie wordt je meer relaxed en zoent hem terug.

Je bent druk geweest met het rapport en een mooie presentatie voor de bestuurders. Je loopt naast Allard de zaal binnen.

De bestuurders staan zojuist op en kijken ongerust als ze jullie naar binnen zien komen. Allard staat prompt stil en vraagt: ‘Wat is hier aan de hand?’ Je kijkt rond en merkt nu ook dat iedereen gespannen is. ‘Ellen, zeg het me.’ De oudere dame uit het bestuur heft haar kin omhoog. ‘De beslissing is zojuist gemaakt. We hebben unaniem gestemd voor verkoop van Falck. B.V.’ Het bloed trekt uit het gezicht van Allard waarna hij de controle verliest. ‘Hoe kan het bestuur zonder mij beslissen?’ Je legt je hand zachtjes op zijn voorarm. Heel even zucht hij om zijn rust te bewaken. ‘Het spijt ons Allard. Ik weet dat je het graag anders zou zien. We kunnen niet anders. We zijn bang dat jij niet objectief de feiten kan zien. Dit schip gaat zinken als we niet snel actie ondernemen Allard.’ Zegt Frank. ‘Falck B.V. zal niet zinken wanneer we de nodige aanpassingen doen!’ Frank schudt zijn hoofd. ‘Je bent niet alleen fysiek blind, ook blind voor de veranderende markt. Als we deze keuze nu niet maken, lopen we allemaal een risico.’ Allard balt zijn vuisten, je voelt de boosheid van hem afstralen. Je moet iets zeggen voordat Allard iets zegt waar hij later spijt van krijgt. ‘Ellen, wat gaat er nu gebeuren?’ Ze zucht zachtjes en loopt naar jullie toe. ‘We hebben al onderzocht of er partijen zijn die het willen overkopen. De rest wordt in delen verkocht. De Parijse galerij is van jou Allard, als je hem wilt houden.’ Ze geeft hem een klopje op zijn schouder en loopt naar buiten. De rest van de bestuurders volgen.

Allard loopt boos naar zijn kantoor. Wanneer je de deur achter jullie dichtdoet is hij al onderweg naar zijn bureau en wrijft in één boze beweging al zijn spullen van zijn bureau. Alles vliegt door het kantoor. Hij brult van boosheid. Zijn adem is snel en rusteloos. ‘Allard, ga naar huis. Kom tot rust. Zal ik vanavond langskomen voor een plan van aanpak?’ Hij kijkt je boos aan. ‘Geen plan van aanpak Elise. Je kunt gaan. Je hoeft ook niet meer terug te komen, ik heb geen assistent meer nodig.’ Hij draait je de rug toe. Je bibbert na die laatste woorden. Dit kan hij niet menen. Maar het enige wat je eruit krijgt op dit moment is ‘Ben ik nog steeds je assistent?’ Hij draait boos om en zegt: ‘Je wordt natuurlijk goed gecompenseerd voor al je harde werk de laatste tijd. Je krijgt je geld binnen een week.’ Je ademt snel, gekwetst door zijn woorden. ‘Dat meen je niet.’ De tranen komen al op en je bent bang voor zijn volgende woorden. ‘Mevrouw Von Amsberg, ik heb uw services niet meer nodig. Ga, nu.’ Hoe gekrenkt je je nu voelt, toch laat je je niet zomaar uit het veld slaan. Je loopt naar hem toe en pakt zijn arm vast. ‘Wat kan mij die fucking baan nou schelen. Ontsla me, het kan me niet schelen. Maar stuur me niet weg. Niet weg van jou Allard. Snap je het dan niet? Ik ben hier niet voor jou omdat ik je assistent ben. Ik ben hier omdat ik je leuk vindt.’ Maar hij lijkt je niet te horen. Hij schudt je handen van zijn arm af en loopt weg. ‘Sorry dat ik de verkeerde indruk heb gewekt Von Amsberg. Tussen ons gaat er niets gebeuren.’ Je bent besluiteloos. Een ‘pick-me’ meisje vind je te laag voor jezelf. Maar je wilt dat hij voor jou kiest. Voor jullie. ‘De verkeerde indruk hè?’ Je loopt naar hem toe. Je duwt je lichaam tegen hem aan, je heupen tegen die van hem. Zoals je al verwachtte, zijn pik reageert meteen en je voelt zijn opwinding tegen je buik. ‘Je pik denkt er duidelijk anders over. Je bent boos, dat kan ik me voorstellen. Maar reageer je boosheid niet af op dit kantoor, of op mij.’ Hij duwt je zachtjes weg. ‘Ik wil je niet langer in mijn leven Von Amsberg. Ga, godverdomme.’ Zijn woorden doen je pijn. Langzaam loop je achterwaarts naar de deur. Je pakt snel je spullen en wilt vertrekken. Dan zie je het beeldje in je tas. Je loopt naar zijn bureau en zet het met een klap erop.

‘Dag Allard.’

Er komt nog 1 laatste deel. De bruiloft van haar zusje Alexandra. Zal ze Allard ooit nog zien?