Hij

De witte rookwolken kwamen gehaast uit mijn mond terwijl ik de zoveelste hoek omging. Verschrikt keek ik achterom, mijn vrienden zaten me op de hielen. Alhoewel het nu geen vrienden meer zijn. Frustratie nam bijna de overhand. Genoeg is genoeg. Dat ze jacht maakten op de meest kwaadaardige schepsels op deze aarde, was voor mij helemaal prima. Maar het gevangennemen van hun geliefden of familieleden om ze uit de tent te lokken, dat ging mij te ver. Dit waren verdorie gewoon mensen!

Toen ik Thomas vroeg of dit ethisch door de beugel kon, zag ik alleen maar haat in de ogen van mijn leider. ‘Dit is enkel een middel om ons doel te bereiken.’ Zei hij. Het was verdomme een kind van 12! Het meisje kon er niks aan doen dat haar vader 6 jaar geleden gevangen was genomen door die misbaksels. Die hadden haar vader veranderd in één van hen. Toen we hem op het spoor kwamen, wisten wij dat hij zijn gezin nog in de gaten hield. Van een afstand wel eens waar. Zijn oude leven was voorbij. Een nieuw leven was 6 jaar geleden begonnen, maar die verandering had zijn prijs. Thomas vond het een goed idee om zijn kind te ontvoeren om hem zo uit de tent te lokken.
In de eerste uren van deze koude nacht kwamen snikgeluiden mijn kamer tegemoet. Later werden deze snikgeluiden harder en werden het langzaam schreeuwen. Toen ik haar hoorde krijsen ging ik kijken, om Thomas haar te zien mishandelen. De koude blik in zijn ogen was moordlustig. Hoe dan ook zou hij Michiel die avond te pakken krijgen, zelfs al moest hij het kind pijn doen. Toen maakte ik mijn beslissing. Deze jagers waren mijn vrienden niet meer. Nog geen uur later heb ik haar in een moment van onoplettendheid van Thomas bevrijd en afgegeven bij de plaatselijke kroeg. De vrouwen in die kroeg zouden het juiste doen: de politie bellen. Maar mijn vrienden zijn de beste jagers op aarde, dus ik moest slim zijn.
Toen ik een prullenbak zag, gooide ik daar mijn kapotte telefoon in. In de volgende mijn simkaart en batterij. Op het station stond de laatste trein van die dag te wachten. Mijn horloge zei dat de trein over 1 minuut zou vertrekken. In de schaduwen van het perron liep ik naar de achterste wagon en sprong erop nét voordat de fluit ging. Ik stond in een donker hoekje al loerend naar buiten te kijken. Was ik de laatste op deze trein gesprongen of waren er nog extra passagiers waar ik rekening mee moest houden? Als de trein eenmaal in beweging kwam haalde ik diep adem. Mijn blik ging naar de camera’s binnen de coupé en de deur die een inkijk geeft in de wagon. Als er al jagers zijn die eerder de trein hadden genomen, dan zou ik ze zien aankomen.

Een uur later kom ik aan op het eindstation van de trein. Terwijl alle passagiers uitstapten, bleef mijn blik op de mensenstroom die de wagon verlieten. Toen iedereen was uitgestapt zorgde ik ervoor dat ik in de schaduwen van het perron bleef. Met de sporttas over mijn schouder bedacht ik me een volgend dilemma. Waar zou ik gaan slapen? Ik herinner me een oude burcht in de buurt. Het voordeel daarvan was dat er altijd kleine plekken zijn waar je beschut kunt overnachten. De zorgen die ik had, konden wachten tot morgen.

Zij

Zoals iedere avond liep ik rond in de stad, op zoek naar boefjes. Ongeveer drie eeuwen geleden had ik deze afspraak gemaakt met de lokale autoriteit. Ik werd getolereerd, maar dan moest ik de stad veilig houden. Deze afspraak zijn ze nu allang vergeten. In het begin van de 18^e eeuw waren de tijdens anders. Alhoewel, ik vermoed dat het bestaan van andere wezens behalve mensen in de 18^e eeuw meer actueel was dan nu. Toen was men ervan bewust dat er niet alleen mensen op deze planeet ronddwaalde.
Rumoer even verderop onderbrak mijn gedachtestroom. Drie dronken mannen waren twee dames aan het lastig vallen. Een lach verscheen op mijn gezicht. Nét wat ik nodig had! De dames riepen hard om ze met rust te laten, maar deze mannen waren te dronken en geil om ze met rust te laten. Ik bekeek het tafereel van een afstandje. Als deze gasten er toch mee zouden ophouden moest ik een ander slachtoffer vinden vanavond. Stiekem hoopte ik dat dat deze sukkels zo ver zouden gaan dat ze eigenlijk in de gevangenis zouden moeten belanden. Gelukkig voor hen ben ik hier, ik zou ze de rit besparen. Ze hadden echter geen idee wat ik ze zou aandoen, bedacht ik me met een grijns. De mannen waren inderdaad veel te agressief en na een aantal keren de dames aanraken en duwen kwam ik dichterbij. Mijn lange blonde haren wapperden los in het zuchtje wind wat voorbij kwam en ik haalde diep adem. ‘Zeg schoften, er zullen vast gewilligere dames rondlopen. Dwingen is toch helemaal niet nodig.’  Ik keek de dames aan en bewoog mijn hoofd dat ze moesten oprotten. Ze pakten deze kans direct en gingen er als hazen vandoor. ‘En ben jij dan zo’n gewillige dame?’ zei één van de mannen. Mijn grijns stond nu van oor tot oor, heerlijk als boefjes willen spelen. Ze kwamen nu wankelend naar me toegelopen, opwinding in hun ogen. ‘Dat ligt eraan’ zei ik. Inmiddels was ik omsingeld en keek ik de leider van de drie aan. Hij nam eerder bij de dames het voortouw, de twee anderen volgden. De leider pakte stevig mijn bovenarm beet, een walm van drank en tabak kwam mijn neusgaten binnen. ‘Zal ik je een geheimpje verklappen?’ zei de man opdringerig in mijn oor. ‘Het maakt ons niet zoveel uit of je gewillig bent of niet.’ Oh, mijn avond kon niet meer stuk, wat zal ik hiervan genieten. Hij duwde me tegen de andere mannen aan en ze dwongen me om in de schaduw van een grote boom en een gebouw te staan. Verscholen, waar niemand ons kon zien. Een laag, zwaar gegrom kwam zachtjes uit mijn keel, de aders rond mijn ogen werden zwart en mijn irissen waren rood van opwinding. Uit mijn ervaring moeten de schoften nu een onderbuikgevoel van gevaar krijgen. Ze zijn alleen te dronken om er wat mee te doen. Mensen zijn soms zo dom. Ze voelen de nekharen of het zware onderbuikgevoel wanneer ze in gevaar zijn. De Homosapien staat al zo lang aan de top van de voedselketen, dat ze die oerinstincten lijken te negeren. Sukkels. Inmiddels wil één kerel mijn broek losmaken, waar de leider zijn eigen broek losmaakt. Ze lachen met elkaar alsof ze het perfecte lammetje gevonden hadden.

Mijn zicht werd rood, mijn hoektanden kwamen naar beneden. Game on! Toen hoorde ik geschreeuw achter ons. ‘Hej, wat doen jullie nou?’ En voor ik het wist zag ik een man op ons afstormen om één voor één mijn “belagers” uit te schakelen. Wel godverd.. Met gemak gingen mijn belagers neer, al zat er zoveel alcohol in de mannen dat dit geen verrassing was. Toch wist “mijn redder” van wanten en behendig de twee volgers uit te schakelen, daarna de leider met een dwit chagi, gevolgd door een naeryo chagi. Eerlijk, ik was onder de indruk. Amper buiten adem vroeg hij hoe het met me ging. Ik keek hem verward aan. Mijn gevoelens gingen van verbazing naar indrukwekkend om te eindigen in boosheid. Mijn lust was verdwenen, mijn maaltijd verdomme! Ik gaf hem een flinke duw en hij viel achterover. ‘Ik ben geen vrouw die hulp nodig heeft. Ik kon ze zelf wel aan.’ en ik liep boos weg. Sukkel.

Hij

Met haar handen in de zakken van de jas liep ze een steegje in. ‘Graag gedaan!’ riep ik haar na. Auw, mijn schouder doet me goed zeer. Inderdaad, ze had ze zelf aangekund met die kracht. Ik moest lachen om haar zelfvertrouwen. “oeh, ik ben een meisje en ik kan mezelf wel redden” mentaliteit. Ik schudde mijn hoofd. Vrouwen.. Het slot van de oude schuur stelde niets voor en voor ik het wist had ik een heerlijk plekje voor de nacht gevonden. Met mijn wekker om 6 uur vielen mijn ogen dicht tot ik opschrok van een geluid in de schuur. Ik stond oog in oog met de meid die ik vanavond gered heb. ‘Ehm, dank je wel dat je me gered hebt vanavond.’ zei ze verlegen. ‘Al ben ik zelf Sabum, dus ik heb mezelf opgeofferd om twee andere dames een veilige weg naar huis te geven.’ Ik keek haar verbaasd aan. Dat is een hele prestatie. Ik liet mijn hoofd wat zakken en groette haar, maar mijn ogen weken nooit van die van haar ‘Annyeong hashimnikka, Sa bum nim’ Ik lachte naar haar en vouwde mijn handen voor mijn borst in elkaar. ‘Duidelijk, je had mijn hulp niet nodig. En graag gedaan.’ Ik wilde me omdraaien om weer naar mijn zelfgemaakte bed te struinen, maar ze hopte op een hooibaal vlakbij mijn slaapplek. Haar voeten hingen speels langs het lange gras en ze keek me aan. ‘Ik was onder de indruk van je moves. Ervaring?’ Mijn wenkbrauw ging omhoog en ik keek haar aan. ‘Ja.’ Meer wilde ik haar niet vertellen. Wat deed ze hier? Ik ging in mijn hooibed met lakens liggen waarna ze me aankeek. ‘Hmm, ik snap de hint. Maar ik heb geen zin om alleen te zijn.’ Waar ze die fles drank vandaan haalde geen idee, maar ze goot een sloot met bruine vloeistof haar mond in. ‘Slokje?’ en ze bood mij de fles aan. ‘Nee dank je.’ Zei ik al kijkend naar de fles waar Johnnie Walker op stond. De blauwe band over de fles zei me dat ze geen goedkope troep bij zich had, dat moest ik haar nageven. Na nog een flinke teug keek ze me aan. ‘Zin in een spelletje? Als jij wint, ga ik weg. Als ik win, ga ik nog niet weg.’ zei ze met wiebelende wenkbrauwen. ‘Kan je me niet gewoon met rust laten?’ Ze had een prachtige lach. Ze geniet van mijn ongemak. Ze hopte van de hooibaal en ging naast mijn buik zitten. ‘Nee.’ Haar vinger wreef langs mijn arm, kippenvel achterlatend. Ze keek me nu in de ogen en haar lach bereikte ook haar ogen. Goudblonde haren vielen over haar schouder, een plukje glipte voor haar gezicht. Ze was mooi, al was ze een bemoeial. ‘Drink’ zei ze. Ik gromde uit ongenoegen waarna ik de fles uit haar grip trok. Het uiteinde zette ik aan mijn lippen en nam een aantal slokken. Het brouwsel liet een warme gloed achter in mijn keel en buik. ‘Oké, de waarheid of een leugen. Hier.’ Ik kreeg een pen met papiertje in mijn hand gedrukt. ‘Schrijf een nummer op en vouw het papiertje dicht, zodat we het niet van elkaar kunnen zien.’ Ik zucht diep uit, alles om haar hier weg te krijgen. Beiden vouwden we het papiertje weer dicht en legden ze op mijn buik. ‘Ik zeg je welk nummer ik heb opgeschreven en jij moet raden of ik de waarheid spreek of lieg. Daarna doe ik het bij jou. We spelen totdat één van ons het fout heeft. Oh, en een twist; als we het beiden goed of fout hebben dan nemen we allebei een slok.’

Ze lichtte helemaal op toen ze klaar ging zitten om op te noemen welk nummer ze had opgeschreven. Haar billen zaten in mijn zij te porren en ik moet toegeven dat het niet echt hielp om me te concentreren op het winnen van het spel. Of om te slapen. De glooiing van haar borsten kwam wat boven haar shirt uit en dat hielp al helemaal niet. En als ik beter keek zie ik geen bh. Haar tepel scheen lichtjes door haar shirt terwijl het topje van haar tepel tegen het stof aandrukte. Ik kuchte om mijn ongemak te verbloemen, mijn hemel wat heb ik mezelf aangedaan. ‘134’ zei ze. Ik keek haar strak aan. Ik wist al dat ze loog, maar ik bleef haar even aankijken tot ze zich onaangenaam ging voelen. Haar pretoogjes veranderden na een tijdje naar onzeker. Daarna zag ik vastberadenheid in haar blik. Haar wenkbrauwen vouwden samen, alsof ze ergens in knijpt. ‘Je liegt’ zei ik. Ze lachte. ‘Zeg het maar, wat heb jij opgeschreven.’ ‘1’ zei ik. Ze bulderde in lachen uit. ‘Ik ken je niet, maar dat zou me niets verbazen. Waarheid.’ zegt ze zonder te aarzelen.

Zij

Ik pakte de papiertjes en al opengevouwen stond er van hem een 1 en van mij het nummer 14. Hij pakte de wiskey en nam een slok. Ik kreeg hem erna en nam ook een slok. Daarna gaf ik de pen aan hem. Hij schreef een nieuw nummer op de achterzijde van het blaadje, waarna ik de pen kreeg. Zo herhaalden we dit spelletje nog 4 keer. Verdorie, hij was goed in dit spel, ik voelde hem al goed hangen. ‘Ben jij in het dagelijks leven een pokerspeler? Ik kan verdorie niets van je gezicht aflezen.’ Nu was het hij die eindelijk lachte. Zijn wenkbrauwen wiebelden en hij zei: ‘Voor jou een vraag, voor mij een weet.’ Teleurgesteld zei ik: ‘Jij bent ook niet gezellig.’ Zijn schouders kwamen omhoog, het kon hem geen reet schelen wat ik dacht. Ik zuchtte. ‘9’ zei ik. Ik zag hem nu worstelen met mijn gezichtsuitdrukking. Doordat ik teleurgesteld was in zijn reactie van zojuist kon hij niets aan mijn uitdrukking zien. Precies waar ik hem hebben wilde. ‘waarheid?’ Ik keek hem in zijn ogen aan. ‘Kom maar op met je nummer.’ ’29’ zei hij. ‘Worden je nummers nu al in de 20 Taekwondoin?’ Nu keek hij me vol interesse aan. ‘Waarheid’.  Hij maakte onze briefjes open en yes, ik heb gewonnen!

Ik wiebelde met mijn wenkbrauwen en gaf de fles aan hem. ‘Drink’. Hij nam nog een paar flinke slokken toen hij de fles aan mij teruggaf. Ik ging naast hem staan en deed mijn jack uit. Mijn shirt viel al snel daarna op de grond. Ik stond nu half naakt voor hem toen hij zijn benen opendeed en me tussen zijn benen liet staan. Zijn tong liet een nat spoor achter vanaf mijn navel naar mijn borst. Hij sabbelde aan mijn tepel en beet zachtjes in mijn druppelvormige boezem. ‘Harder’ fluisterde ik. Een verstompt gegrom ontsnapte uit zijn keel en hij deed precies wat ik hem vroeg. Mijn hoofd viel naar achteren toen hij ook mijn andere borst ruw behandelde. Mijn vingers zaten diep in zijn haren gegraven, smachtend naar meer. Zijn warme vingers streelden over mijn buik en opende mijn broek waarna hij al snel alles om mijn middel in één ruk naar beneden trok. Mijn begeerte kwam als donkere schaduw opzetten en wilde me overnemen. Ik voelde de hitte achter mijn ogen naar voren drukken, mijn ogen veranderend van een diepe gouden kleur naar zwart. Terwijl mijn onbekende mopperkont zijn tong langs mijn clit liet glijden, moest ik mijn best doen om de schaduw niet te laten overheersen. Het is zó makkelijk om je af te sluiten van je menselijke kant. De schim te laten domineren, pure lust en begeerte. Maar ik mocht van mezelf die kant niet de overhand laten krijgen. Mijn menselijke kant is juist wat mij anders maakt dan vele soortgenoten.

Nu ik de schaduw voelde wegebben duwde ik meneertje knorrepot op zijn rug en sprong op zijn schoot. Mijn naakte vulva wreef over zijn boxershort en maakte alles vochtig. Zijn pik werd hard hoe ruwer ik er overheen wreef. Zijn vuisten wikkelden in mijn blonde lokken, waarna hij mijn hoofd achterover liet kantelen. Een natte tong verwarmde mijn nek en liet een vochtig spoor achter richting mijn borsten. Ik duwde mezelf iets omhoog zodat we zijn boxer konden uitdoen. Een grote pik spieste omhoog toen hij me wild in mijn tiet beet. Vocht druppelde uit mijn opening van alle sensatie die zich ontwikkelde. Ik ging weer zitten en bevochtigde zijn warme pik van boven tot onder. Hij gromde toen onze geslachtsdelen elkaar raakten. Bloot op bloot, dat gevoel kon niets vervangen. Hij draaide zijn hand om mijn keel en duwde me iets omhoog. Hij keek naar beneden om zijn pik omhoog te duwen tegen mijn opening aan. Hij liet me even zo hangen om me zwijgend aan te kijken. Met één hand om zijn pik en de ander om mijn nek liet hij me in één ruk naar beneden komen. Zijn pik vulde me pijnlijk op. Pijn veranderde al snel in een zwoele druk toen hij begon te bewegen. ‘Vind je dit lekker?’ Mijn hoofd knikte ja, zweetdruppels al zichtbaar op mijn voorhoofd. ‘Zeg me hoe lekker je het vindt.’ Als mijn gekreun nog niet voldoende was, deed ik wat hij van me vroeg. ‘Ga door, het duurt niet lang meer.’ Juist toen ging hij rustiger in en uit me. Al kijkend naar onze geslachtsdelen die vochtig en warm in en uit elkaar kwamen zei hij: ‘Wat duurt niet lang meer?’ Hij grijnsde, wetende wat ik bedoelde, maar hij wilde dat ik het toegaf. Ik kreunde van de heerlijke sensatie, de hitte die nu terugtrok uit mijn clit. Wetende dat als hij het tempo weer zou oppakken, de warmte als een laaiend vuur weer terug zou komen en me zo over de rand zou duwen. ‘Mijn hoogtepunt’ zei ik buiten adem. Hij maakte een vinger nat met zijn tong en wreef zachtjes over mijn clit terwijl ik hem langzaam aan het bereiden was. Oeh, mijn volle kut en de stroomstootjes die nu naar mijn clit gingen werden me bijna teveel. ‘Hoe graag wil je klaarkomen?’ Oké, klaar met spelen, ik wilde klaarkomen en wel meteen. Ik duwde hem diep in me, al kreunend zette ik mijn voorhoofd tegen die van hem aan. ‘Neuk me hard, ben niet bang dat ik een teer poppetje ben. Ik hou van de pijn die je me geeft. Ik wil je voelen opzwellen in mijn kut en je warme zaad diep in me voelen.’ Nu was het hij die kreunde. ‘Uw wens is mijn bevel’ zei hij en meteen zette hij zijn vuist in mijn haren en ging er goed voor zitten. Hij duwde zichzelf hard in me en begon stevig in me te beuken. Zijn vuist werd sterker en trok mijn hoofd naar achteren. In de hele schuur was de echo van natte lichamen te horen die tegen elkaar aan beukten. ‘Ja, ja, jaaaaa..Fuck ik ga komen’ riep ik. Beiden kreunden we toen we onze climax samen bereikten. Hij rustte uit met zijn hoofd op mijn borst, ik mijn hoofd op die van hem. Zweetdruppels drupten langzaam van mijn nek langs mijn ruggengraat naar beneden en bleven even zo zitten. Stilte om ons heen, enkel onze hevige zuchten hoorbaar.

Hij

Ze hees zichzelf van mijn schoot en raapte haar kleding bij elkaar. Mijn rug weer terug op het laken die fungeerde als mijn bed. Ik moest even bijkomen. Haar blonde haren zaten helemaal in de war, en haar borsten deinden mee toen ze zichzelf in haar broek hees. Ik bewonderde de mooie vrouw die zomaar kwam aanwaaien in deze oude schuur. Nu ik goed naar haar keek, zag ik grotere hoektanden dan normaal toen ze lachte. Dikke aders rond haar ogen. Het zal toch niet…. Waar ik juist voor was weggerend, kwam nu zomaar deze schuur binnenlopen en op mijn schoot zitten? Ik moest mijn tactiek aanpassen en snel een wapen zien te scoren. Godverdomme dacht ik nog, ik heb zojuist een fucking vampier geneukt. Ik!!

Terwijl zij haar spullen aan het zoeken was, pakte ik het dichtstbijzijnde houten krukje en brak de poot af. Ik zette haar tegen de muur aan en duwde de punt van de poot tegen haar huid. Ze siste van de pijn en nu zag ik ook haar ogen van kleur veranderen. De verdikte aders rond haar oogkassen begonnen nu zwart te worden en wat eerst mooie gouden irissen waren, waren deze nu zo zwart als de nacht. ‘Wat doe je hier?’ vroeg ik. Haar snelheid verraste me en ze gooide me in één beweging zo terug in mijn bed. Dat was zeker 4 meter. In een zucht stond ze naast mijn bed me vasthoudend, haar hoektanden nu duidelijk zichtbaar. ‘Jij stond vanavond tussen mij en mijn maaltijd sukkel. Ik vond dat je wel wat kon terugdoen.’ Ik probeerde me los te worstelen, maar ze was te sterk. ‘Vrouwen redden wordt tegenwoordig ook al niet meer gewaardeerd. Ik dacht dat je een vrouw in nood was trut. Wist ik veel dat je een maaltijd wilde scoren.’ Sliste ik tussen mijn tanden door. Haar tanden verdwenen net zo snel als ze kwamen en haar irissen kregen weer de originele kleur terug. ‘Wacht even. Hoe weet jij van ons bestaan? Hoe weet jij wat ik ben?’ Ze liet me los, maar gooide de stok die nog in mijn vuist zat weg. Met haar armen voor haar borst gekruist wachtte ze op een uitleg van me. Haar wenkbrauwen kwamen omhoog in ongeduld. Mijn ogen keken twijfelend van links naar rechts. ‘Ik heb het één en ander geleerd over jullie in het verleden.’ Dat was wat ik erover wilde zeggen en ik keek haar dreigend aan. ‘Maak me nu maar dood, duivelskind.’ Een lach verscheen op haar gezicht. ‘Dood? Waar heb je het over? Jij bent het lekkerste speeltje wat ik in tijden heb gehad. En daarnaast vermoord ik nooit iemand. Ik snoep vaak van boefjes, zoals die van vanavond.’ Zei ze met geknepen wenkbrauwen ‘Maar moorden doen alleen losers die hun behoeftes niet onder controle hebben.’ Ze hief één wenkbrauw omhoog, al zeggend dat zij wel degelijk haar drang onder controle heeft. Hmm, interessant. Nog nooit heb ik een vampier ondervraagd. Gesproken eigenlijk.

‘Moet ik je overreden om me te vergeten vanavond? Kom je anders achter me aan?’ zei ze onzeker. Om eerlijk te zijn vond ik haar te interessant om een stuk hout door haar borst te duwen. Ik wilde meer weten. Van haar, van haar soort. Ik zuchtte. ‘Nee, ik zal je niets doen.’ Ze keek me met eerlijke ogen aan en ze knikte. In een oogwenk was ze weg. Een lange zucht ontsnapte uit mijn mond. Ik ging weer in mijn zelfgemaakte bed liggen en deed mijn hand achter mijn hoofd. Met mijn andere hand deed ik het laken omhoog, ik was weer hard. Met een kreun draaide ik me om. Morgen maar eens overdenken wat ik aan het doen was en waar ik naartoe ging. Nu overmande de slaap me en vielen mijn ogen al snel dicht.